Helva

Arapça’da her tür tatlı yiyeceğe verilen Halwa kelimesinden geliyor. 

Geleneğe göre; doğumlarda, ölümlerde, askere giderken, hac dönüşünde, çocuklar okula başladığında, yeni bir eve sahip olunca, okul bitince, yağmur dualarında, kuzunun sütten kesilme günü olan yoğurt bayramında, ilk çiğin görüldüğü gün olan çiğdem düğününde çeşitli helvalardan biri yapılır ve eşe dosta dağıtılır.

Şamanik dönemlerde ölen kişinin mezarına 40 gün boyunca yemek konurmuş, çünkü öeln kişinin ruhunun u şekilde aç kalmayacağı düşünülürmüş. (Bu adet bazı Budizm başta olmak üzere reenkarnasyona inanan bir çok din ve mezhepte hala yaşıyor.) İslam'a geçtikten sonra mezara bırakmanın yerini yemek yapıp fakirlere dağıtmak almış.

Bir diğer görüş ise Helva çok uzun sürede pişen ve sürekli karıştırmak gereke bir yiyecek olduğu için, o uzun ve telaşsız süre boyunca dua etmek ölümün ardından tutulan yasın bir parçası, oldukça meditatif bir adet olduğu da gerçek.

Tatlılar